Klassieke muziek word niet vaak geässocieerd met humor, en toch schreef Joseph Haydn meer dan 200 jaar geleden diverse stukken waarbij men het bijna niet kan laten om een beetje te giechelen. Haydn was omringd met grote meesters Mozart en Beethoven waardoor hij zelf soms iets minder onder de aandacht word gebracht. Dat is jammer, want hij heeft een uitgesproken en originele stijl.
Tussen de klassieke periode en de romantiek zweeft Franz Schubert. Er worden vaak heftige discussies gevoerd of zijn muziek meer romantisch of meer klassiek is, voor beiden valt iets te zeggen. In ieder geval is het zeker dat deze componist iets anders deed dan zijn voorlopers. In zijn Impromptus vinden we een uitgestrekte structuur waar de luisteraar soms bijna zijn plaats verliest, en dan gebeurt er iets waardoor we weer weten waar we zijn.
De muziek van Liszt is hoog romantisch en karakteriseert zich door extremen, deze extremen kunnen alle kanten uit. Dat betekent dat stukken extreem zacht kunnen zijn of extreem luid, of met extreme contrasten tussen de twee. In ieder geval is het poëtische element altijd aanwezig en zijn muziek beeld altijd iets uit via het brein van iemand met een rijke fantasie. In de Années de Pelerinage horen we diverse stukken die Liszt schreef met als inspiratie zijn reis door Zwitserland.
Alexander Chater is een jonge bevlogen pianist met een passie voor het toegankelijk maken van klassieke muziek. Het is niet muziek die alleen bestaat voor bepaalde mensen en er hoeven geen verwachtingen te zijn over hoe zich te gedragen tijdens een klassiek concert. “Het is belangrijk dat mensen leren luisteren naar hun hart terwijl ze de muziek horen” aldus Alexander. Deze musicus creeërt een warme sfeer om iedereen te kunnen faciliteren en te enthousiasmeren voor klassieke muziek.
Piano: Alexander Chater
